PRAISTORIJA I ANTIKA
Dva skorašnja otkrića sugerišu da bi London možda mogao biti stariji nego što se ranije mislilo. Godine 1999. su otrkiveni ostaci mosta iz bronzanog doba na obali severno od most Vokshol.Ovaj most je ili premošćavao Temzu, ili je išao do (nestalog) ostrva na reci. Dendrologijom je utvrđena starost drveta do 1500. p. n. e. Godine 2010. na obali Temze južno od mosta Vokshol su otkriveni temelji velike drvene građevine, koja je datirana na 4500. p. n. e. Funkcija ove mezolitske građevine nije poznata, ali ona pokriva površinu od najmanje 50m x 10m, a brojni stubići od oko 30 cm su vidljivi pri nižem vodostaju. Obe građevine su na mestu na kom reka Efra utiče u Temzu i 4 km uzvodno od rimskog Londinijuma. Napori načinjeni da se podignu ove građevine podrazumevaju trgovinu, stabilnost i veličinu zajednice od najmanje nekoliko stotina osoba.
SREDNJI VEK
Sa kolapsom rimske vlasti početkom 5. veka, Londinijum je bio napušten. Do 7. veka Angli i Sasi su osnovali novo naselje nazvano Lundenvik oko 2 km uzvodno od starog rimskog naselja, na mestu gde se danas nalazi Kraljevska opera.
Vrlo je moguće da je postojala luka na ušću reke Flit namenjena ribolovu i trgovini, i da je u njemu trgovina svetala, sve dok naselje nisu osvojili Vikinzi i primorali njegove stanovnike da se presele na istok, nazad na mesto rimskog Londinijuma, da bi iskoristili njegove zidine za zaštitu.Vikinški napadi su postajali sve opasniji, sve do 886. godine kada je Alfred Veliki ponovo osvojio London i sklopio mir sa danskim vođom Gutrumom. Prvobitno saksonsko naselje Lundenvik je postalo Eldvik (stari grad), a to ime je preživelo sve do danas kao Oldvič, koji se nalazi u današnjem gradu Vestminsteru. Nakon ujedinjenja Engleske u 10. veku, London je, kao već najveći grad u državi i važan trgovački centar, je postao sve više važniji kao politički centar, iako se još uvek takmičio sa Vinčesterom, tradicionalnim centrom kraljevstva Veseks.
.jpg?r=4x3&w=400)
RANI NOVI VEK
Za vreme dinastije Tjudor, reformacija je uslovila postupni prelazak ka protestantizmu, a veći deo Londona je iz crkvenih poseda prešao u privatna vlasništva. Razvijao se merkantilizam te su osnovane monopolističke trgovačke kompanije kao Britanska istočnoindijska kompanija. Širenjem trgovine u Novi svet, London je postao glavna luka Severnog mora, s imigrantima koji su pristizali iz Engleske i inostranstva. Stanovništvo je naraslo s procenjenih 50.000 1530, godine, na oko 225.000 1605. U 16. veku Vilijam Šekspir i njegovi savremenici živeli su u Londonu u doba neprijateljstva prema razvoju pozorišta. Do kraja ere Tudora 1603, London je još bio urbanistički vrlo zbijen, u doba kad se zbio i pokušaj ubistva kralja Džejmsa I u Vestminsteru 5. novembra 1605, tokom Barutne zavere.